27 feb Bandbreedte.

Waarnemen en laten zijn, bewustzijn en compassie. That’s it. Dit alles wat nodig is om jezelf toegang te verschaffen tot de intelligentie, kracht en helderheid van je compassievolle hart. Eenmaal daar is het leven magisch, logisch en moeiteloos. Veel mensen beginnen aan deze beoefening vanuit mind, het gepolariseerde en duale aspect van je leven. En ondanks dat de mind deze directe en eenvoudige benadering denkt te begrijpen en vliegensvlug tot een strategie maakt om met uitdagingen om te gaan, is het precies dat ene ding dat mind nou net niet kan; het leven laten zijn zoals het is, zonder dat het hoeft te veranderen.
 
Dit is het klassieke dilemma voor mind. Levend vanuit mind is alles persoonlijk, vol verhalen en bedachte oplossingen, vanuit het hart is het zoals het is, zonder verdere behoefte aan duiding of fixing. Doen versus zijn. Waar mind mee worstelt is dat er iets kan shiften door te zijn met wat is. Twee dingen die beide niet iets doen zijn, namelijk waarnemen en laten zijn, veroorzaken een verschuiving in energie die mind doet duizelen.
 
Wanneer mind de mogelijkheid van waarnemen en laten zijn toepast, leidt dit snel tot frustratie. Hoe kan het dat wanneer ik iets waarneem en laat zijn het niet blijvend verandert, ik maar een klein beetje minder gestrest ben of mijn favoriete probleem binnen no-time weer terug is?  Dat komt omdat compassie niet iets is dat je doet, stuurt of geeft. Compassie is de ruimte die je bent, je beschikbaarheid om het leven te herkennen en erkennen als bronenergie. Je vermogen om te omarmen wordt echter begrensd door je onbewuste conditionering die bepaalt wanneer, op welke wijze en hoe intens je in reactie gaat.
 
Die begrenzing in je capaciteit voor compassie deelt de totale bandbreedte van je reactie op in drie gebieden:

• Je comfortzone; dit is waar je al bewust en beschikbaar bent, hier kun je wat je ervaart al waarnemen en laten zijn.
• Je triggerzone; hier bereik je de grenzen van je comfortzone en wordt het enigszins ongemakkelijk maar nog niet zo a-relaxt dat je geen keuze meer hebt. Hier kun je leren anders te reageren dan hoe je normaal doet. Wanneer je in deze triggerzone niet langer op de oude en beperkende manier handelt maar wat je waarneemt laat zijn, smelt je triggerzone en gaat deze op in je comfortzone. Zo groeit je compassie en beschikbaarheid.
• Je reactiezone; hier ga je, afhankelijk van hoe diep je programmering en hoe groot de spanning is, direct in reactie zoals je altijd doet. In deze zone ben je onbewust en onbekwaam en zit er niets anders op dan de rit uit te zitten of hulp te vragen aan iemand die wel beschikbaar is voor dat wat je zelf niet kunt omarmen.

 
Waar de grenzen van deze zones liggen is per persoon verschillend, En het is ook niet alles of niets. Het kan zijn dat je voor bijvoorbeeld boosheid een grote comfortzone hebt omdat je daar geen persoonlijke historie mee hebt terwijl je voor onzekerheid een hele grote reactiezone hebt omdat dat een traumatisch onderdeel is geweest van je jeugd.
 
De sleutel in het bewust zijn van deze zones ligt in verzachting en de realisatie dat je energetisch gezien niet iemand anders hoeft te zijn dan wie je nu bent. Sterker nog, dat kan niet eens, want waar je in reactie gaat ben je per definitie begrensd, ongeacht wat je daar vanuit mind van vindt of over denkt. Je kunt wel iemand anders worden dan wie je nu bent. Paradoxaal genoeg gebeurt dat precies op het punt waar je opmerkt dat je iets niet kunt laten zijn, je dat bewust ervaart en laat zijn…