01 jun Heling.

Soms hoef je alleen maar naar een woord te kijken om de oorsprong ervan, de etymologie, te kennen. In het geval van het woord helen is dat het oud Engelse ‘hælan’ wat letterlijk ‘herstellen van de eenheid’ betekent.

Nu is de grote paradox dat de eenheid natuurlijk niet hersteld hoeft te worden, die is allang heel en één. Maar in je menszijn is er iets waardoor je dat niet zo ervaart. Ik vermoed sterk dat het de bedoeling is van het leven om je zodoende de kans te geven om een unieke menselijke ervaring te hebben. En daarom wordt er vanaf jonge leeftijd een sluier over je ogen getrokken die de illusie creëert dat je niet langer één bent met het leven maar een individu met vrije wil, keuze en verantwoordelijkheid. En zoals dat met illusies gaat, het lijkt echt maar het is het niet. Bijzonder genoeg ervaar je het gevoel van afgescheiden zijn altijd binnen de eenheid, het creëert binnen een omgeving van heelheid de mogelijkheid om te ervaren hoe het is om dat niet te zijn.

Boeddhisten zeggen dat deze illusie van afgescheiden zijn de oorspronkelijke reden is van alle menselijk lijden. Dit is een waardevolle handreiking omdat het je doet realiseren dat je slechts door die illusie heen hoeft te kijken om een einde te maken aan de wereldse misere.

Het toneel waarop dit wonder zich afspeelt is de mind. De mind is per definitie gepolariseerd, het bestaat bij de gratie van de krachten tussen uitersten. Dit betekent dat wanneer je iets in je leven energie geeft, door het wel of niet te willen, je het tegenovergestelde aspect tegelijkertijd evenveel energie geeft. Begrensd door die wetmatigheden is het daarmee onmogelijk om van binnenuit de mind werkelijk te helen. Zolang je vanuit polarisatie in beweging komt investeer je in het energetische conflict tussen de uitersten. Iedere methode, techniek, religie of overtuiging die je in je leven toepast om iets kwijt te raken of bij je te houden draagt bij aan toenemende polarisatie en bekrachtigt de betovering van separatie.

De oplossing ligt in het hart. Het hart werkt buiten de wetmatigheden van de mind en is niet begrensd door de illusie van afscheiding, tijd en ruimte. Letterlijk en figuurlijk is het hart de katalysator die het mogelijk maakt om je de eenheid binnen jezelf weer te herinneren en te ervaren. Door bewust je binnenwereld te verkennen en te omarmen breng je alle facetten van het leven weer terug in hun meest oorspronkelijke staat; neutraal en vol potentieel. Elke keer als je dit doet ontkracht je de illusie van afgescheiden zijn en deconstrueer je het ogenschijnlijk afgescheiden individu in het verhaal van ‘jouw’ leven. Zowel op individueel als op collectief niveau maak je hiermee een einde aan een oeroude mythe die ons al sinds mensenheugenis belast en begrensd; het verhaal van afgescheiden zijn.

Door alle aspecten van het leven bewust in je ervaringswereld toe te laten en volledig te laten bestaan integreer je letterlijk de energie ervan in je menszijn. Je stopt het oude verhaal en geeft de heelheid zuurstof. Door het leven niet langer te vrezen, te veroordelen of te ontkennen activeer je een transparantie in je systeem waarbij letterlijk alles volledig vrij kan worden ervaren zonder dat het ook maar één moment belastend voor je is.

De heelheid is dichterbij dan je denkt. Zelfs zo dichtbij dat je er voortdurend overheen kijkt, op zoek naar iets anders dan dit. Om de heelheid weer in alles te zien en te herkennen moet je jezelf uit de weg gaan. Letterlijk. Het vraagt van je om in te zien dat je niet lijdt aan wat je ervaart maar aan datgene in jou wat dit zo ervaart; het illusoire afgescheiden individu. En daarmee gaat echte heling paradoxaal genoeg over sterven. Over de dood van een illusie die altijd waar en niet waar was, tegelijkertijd…