29 okt Schijnveiligheid.

We komen online samen om intentie experimenten voor vrede te doen, sturen liefde naar het midden oosten en branden kaarsjes voor een betere wereld. Er is geen enkele twijfel dat mensen dit doen vanuit een diep verlangen naar vrede en veiligheid. Maar werkt het? Kan het werken? Als je naar de feiten kijkt en je bent eerlijk kun je niet anders concluderen van niet. Ondanks al onze goedbedoelde vredesinspanningen is het, voor zover we weten, nog niet eerder zo’n zooitje in de wereld geweest als nu. In mensen individueel, in hun directe omgeving en in het collectief. Kan er ooit vrede, liefde en een betere wereld zijn als we die vrede, liefde en betere wereld niet belichamen? En zou het zo kunnen zijn dat het handelen vanuit onze innerlijke conflicten juist onbewust en onbedoeld olie op het vuur gooit van de toenemende polarisatie?

Het confronterende van deze realisatie is het inzicht dat onze onbewuste conditionering, die leeft in de schaduw van ons bestaan, zich uitspeelt in onze buitenwereld. Maar wat we hartgrondig verafschuwen, waar we verontwaardigd over zijn en wat we zo meedogenloos veroordelen zijn wij. Wij als mens maar ook wij als mensheid. We zijn niet alleen maar ‘lovy dovy’ en vredevol, we zijn ook psychopathische narcisten die alleen maar aan zichzelf denken. We vertegenwoordigen het hele spectrum van wat het betekent om mens te zijn. We zijn echter zo in ontkenning hierover dat we maar zelden op het punt komen waarop we durven te zeggen; ‘maar wij zijn dit’.

Vanuit het perspectief van de mind is dit een duivels dilemma; we voelen dat er van alles niet goed gaat en tegelijkertijd is het wat we al zo lang kennen en doen. Over lange tijd en om heel veel verschillende redenen zijn we als mens en mensheid verdwaald en verstrikt geraakt in het web van de sluwe mind. Ook al werkt wat we doen en proberen voor geen meter en schreeuwt alles in en om ons heen om verandering, we weten simpelweg niet hoe.
Het is een spanningsveld waar we allemaal mee te maken hebben. Het wordt gecreëerd door enerzijds het diepe verlangen om vrij te zijn van separatie en polarisatie en in eenheid met onszelf, elkaar en de natuurlijke wereld te leven. Anderzijds verdedigen we ons persoonlijke drama, het verhaal dat we onszelf hebben verteld over wie we denken dat we zijn; je levensloop, je mening, levensfilosofie of religie.

Ons onvermogen om succesvol om te gaan met de schaduwkanten van ons menselijk bestaan heeft ervoor gezorgd dat ze naar het onbewuste zijn verbannen en daar hun eigen leven leiden. Echter, hoe lang we de bal ook onder water houden en ontkennen wat daar zit, vroeg of laat komt het naar boven drijven. Het is simpelweg de aard van het leven om balans te herstellen en het systeem te ontgiften van alles wat daar van nature niet thuishoort. Veiligheid speelt hierin een cruciale rol. Maar niet de veiligheid die de mind denkt te kunnen bieden maar de waarachtige veiligheid die alleen geboden kan worden door compassie. Zolang die veiligheid niet in onszelf of onze omgeving beschikbaar is zal het systeem de spanning onder de radar houden. Er is simpelweg geen ruimte om de onderdrukte schaduwkanten te ontmoeten, onder ogen te zien en te erkennen. Die onveiligheid is precies de reden waarom de meeste mensen kiezen voor het bekende, wat we altijd doen en hebben gedaan. Het voelt als veilig maar het is schijnveiligheid.

Er is geen shortcut om dit dilemma in en buiten onszelf op te lossen. We zullen met bewustzijn en compassie moeten afdalen naar de krochten van ons bestaan en daar de donkere aspecten ophalen, belichten en omarmen. Dit is wat ons te doen staat individueel en als collectief. Alleen dan kunnen we de schijnveiligheid van de mind transmuteren naar de waarachtige veiligheid van het hart. Compassie telt op en dat betekent dat hoe meer mensen zich verenigen en voor zichzelf en elkaar de schaduw omarmen, er een veld ontstaat dat niet langer bijdraagt aan conflict maar juist conflicten laat imploderen. Door elk facet van het leven te ervaren en te omarmen trainen we onszelf in een nieuwe dimensie van veiligheid die zich onvermijdelijk, vroeg of laat, weerspiegelt in de buitenwereld. Het kan niet anders…

foto:@NAPHASSA