Integratie.

Ik kom net terug van een 7-daagse stilteretraite die ik een aantal keren per jaar met Tijn Touber en Daphne Luttger organiseer in retraitecentrum Mandali in Italië. Via meditatie, yoga en inspiratieklassen reiken we mensen allerlei praktische tools aan in hoe je kunt omgaan met wat zich in de stilte aandient. Onvermijdelijk komt dan het moment waarop de retraite eindigt en mensen na een week van innerlijk reizen naar huis gaan en, zoals Joseph Campbell het zo treffend beschrijft, de impact van de wereld moeten zien te overleven. In de stille reiziger is alles veranderd maar de thuiswereld lijkt stil te hebben gestaan.

Het is nog niet zo eenvoudig om de discipline op te brengen om welke beoefening dan ook in je dagelijkse leven te integreren. Ik denk dat het te maken heeft met gevoel dat je iets moet doen. Tijn vertelde mij dat in India discipline niet wordt gezien als iets wat je moet doen maar wat je wilt doen omdat het goed voor je is.

Ik realiseerde mij deze week opnieuw dat integratie voor mij persoonlijk niet gaat om een beoefening in mijn dagelijkse leven te integreren maar om het leven in iedere dagelijkse beoefening te integreren. In ieder moment met mijzelf, met elke persoon die ik ontmoet, op alle plekken waar ik kom.

In al die situaties nodigt het leven uit om de onderlinge verbondenheid en samenhang die er altijd is bewust te maken en volledig te ervaren. Om het totale spectrum waar te nemen en helemaal te laten zijn. Een van de bijzondere effecten van deze levenswijze is dat je een transparantie in je systeem activeert die ervoor zorgt dat je een ervaring helemaal kunt beleven maar deze niet aan je blijft plakken of je belast. Op dat moment kom je erachter dat je als mens helemaal gemaakt bent om het leven voluit te ervaren maar er niet onder hoeft te lijden.

Op het punt waarop je een willekeurige energie, frequentie of informatie volledig ervaart en ook volledig laat zijn leer je je energiesysteem dat het veilig is om op die manier te leven. Je herinnert jezelf er aan dat dat is wat je hier te doen hebt als mens. Niet om het leven te ontwijken of je ertegen te beschermen maar om het volop aan te gaan en zonder reserves te omarmen. Wanneer de omarming compleet is integreer je deze frequentie, dit facet in je leven en zal het je nooit meer belasten.

Het spectrum van wat je op deze manier kunt ervaren is oneindig. Of het nu emoties, gevoelens, gedachten, aardstraling of 5G straling is, je bent aan de basis van je menselijk bestaan uitgerust om met deze informatie te leven. Wat het van je vraagt is om de bewuste connectie ermee te herinneren, diep te luisteren en te onderzoeken waar je nog in verzet bent. Waar je nog oordelen hebt, in angst gaat of in ontkenning bent. Dit is hetgeen om op te merken en te omarmen.

De paradox hierin is dat je door alles van het leven te integreren je jezelf niet hebt bevrijd van iets waarvan je dacht last te hebben maar je het leven hebt bevrijd van dat in jou wat daar last van had…

Geen reactie's

Geef een reactie